Wat een mensen op ons o zo rustige eilandje......

Hoi Allemaal,

Daar zijn we weer eens een keer tussen alle werkzaamheden door. Het seizoen is nu echt begonnen dus veel tijd is er niet maar zo af en toe zal ik jullie nog een beetje op de hoogte houden.

Ik heb jullie nog helemaal niks over het eiland en de basis verteld dus ik zal even in het kort vertellen waar ik nou eigenlijk zit. Signy Island maakt deel uit van de South Orkney Islands die liggen in de Zuid Atlantische Oceaan. De South Orkneys zijn ontdekt in 1821 door Meneer George Powell en bestaan uit 5 grote eilanden, Coronation Island (de grootste), Inaccesible I. (Nou ja, de naam spreekt voor zich), Powell I. (ook niet veel uitleg nodig), Laurie I. (waar de Argentijnse basis Orcadas is) en Signy. Sinds 1908 (een drijvende) en 1913 (een land-based) zijn er walvis fabrieken op Signy en de laatste is het begin van de basis hier in Factory Cove. De naam Signy verschijnt in 1912 voor het eerst op de kaart. De eerste overwinteraars op het eiland was de bemanning van de Noorse kapitein Petter Sørlle het (vandaar dat het hoofdgebouw tegenwoordig nog steeds Sørlle house heet) en hij noemde het eiland naar zijn vrouw: Fru Signy Sørlle in 1988 overleden op 98 jarige leeftijd. Mede omdat de Britse regering hun claim op de South Orkneys nog eens wilde bevestigen, nadat de Argentijnen een basis hadden gebouwd op Laurie Island, werd in 1947 Base H in Factory Cove gebouwd op de plaats van het oude walvis station. Sindsdien is de basis een van de belangrijkste plekken geweest voor biologisch onderzoek in Antarctica, eerst het hele jaar rond maar sinds 1995 alleen nog maar in de zomer. Overal op het eiland kom je nog overblijfselen tegen van lang vervlogen tijden. Zo zijn er een aantal graven van tragisch gestorven Noorse wlavisvaarders, ligt er een wrak in de baai, overal op het eiland staan kookpotten om het vet uit de verschillende dieren te koken en liggen naast de basis nog flink wat harpoenpunten. Nou dan nog maar even wat feitjes: Signy ligt zo’n 13.750 km van Amsterdam en 3333 km van de zuidpool. Het is nog 640 km varen naar het vaste land van Antarctica en de hoogste berg op het eiland is 269 mtr. Het eiland is bedekt met een grote gletcher en is 7,5 bij 5 km. De gemiddelde jaar temperatuur is -3.8 graad Celsius en de hoogste en laagste temperatuur ooit gemeten zijn 18.8 graad in Jan. 1982 en -39.3 in Aug 1972. (De afgelopen weken is het trouwens gegaan van -2 tot +2).
Nou dat waren alle feitjes wel weer nu nog even het nieuws van de afgelopen dagen:

Het zijn hele drukke dagen geweest met alle schepen die hier langs zijn gekomen. Eerst natuurlijk de Shackleton die 4 van onze basis kwamen ophalen en 1 nieuw iemand kwam afzetten. Ook konden eindelijk een paar van ons even naar de tandarts om wat problemen te laten verhelpen en eindelijk kwam ook de postbode om onze post mee te nemen. Omdat de boot vanaf de zuidpool komt helaas nog geen post van thuis. Ik heb mij dus vergist in de data die ik heb genoemd in mijn eerste mail. De enige datum dat ik post kan krijgen is bij het volgende bezoek gepland op 16 Februari. Dus als je nog wilt kijken of jouw handschrift ook tot in het zuidpoolgebied komt, nog een keer mijn adres :D :

Ruben Fijn
Signy Island

British Antarctic Survey
Stanley, Falkland Islands
FIQQ 1ZZ

Tijdens het bezoek van de Shackleton zijn een aantal van ons nog naar Moe Island geweest, een strict beschermd eiland ten zuiden van Signy, om te kijken of alles daar in orde was. Stef voor de mossen, Mike voor de pinguins en het mos, en ik voor de rest van het dierenleven. Zo goed mogelijk bekeken hoe de verschillende kolonies ervoor staan en op de terugweg nog even wat leuke waarnemingen met 5 verschillende soorten zeehonden en 5 dwergvinvissen!!! Kortom een heel leuk daggie. Ik heb natuurlijk ook weer wat nieuwe fotootjes op de site gezet:
http://photobucket.com/albums/a143/zuidpoolruben/
Verder hebben we deze week nog bezoek van 3 andere schepen gehad (1 landing op de basis). De Polarstar (een oude bekende van Spitsbergen) en de Polar Explorer (een mooi zeilschip voeren rond Signy met wat landingen op Coronation Island. De 116 passagiers van de Hanseatic (120 crew!!!) kwamen onze basis met een bezoekje vereren. Heel erg leuk, vooral omdat we daarna werden uitgenodigd om aan boord te komen voor een rondleiding, uitgebreide lunch en bezoek aan de kapper (helaas ben ik niet aan de beurt gekomen door tijdgebrek…). Wat een luxe aan boord. Het goedkoopste kaartje voor een 18 daagse cruise is 7900 euro. De duurste suites kosten 18.000 euro voor hetzelfde aantal dagen MAAR dan heb je wel je eigen butler….. Heerlijk eindelijk weer eens vers fruit. De enige dingen die wij nog hebben zijn appels die allemaal voor de helft verrot zijn omdat ze bevroren zijn geweest, maar nu konden we ons helemaal vol eten aan meloenen, peren, ananas, pruimen en nectarines. Ook hebben we nog een hele doos ‘goodies’ en vers fruit mee gekregen als dank voor de gastvrije ontvangst. Super natuurlijk. De toeristen komen met zodiacs aan land in 4 groepen van 30 voor een rondleiding over de basis en de mogelijkheid om souvenirs te kopen en ansichtkaarten te versturen. Verder komt ook een deel van de bemanning aan land om een kijkje te nemen. Ook komen er 3 grote kaarten aan land waarop de route van het schip en alle station stempels komen. Aan het eind van de reis worden deze dan geveild op het schip. De helft van de opbrengst gaat naar een goed doel (De BirdLife Save the Albatross campagne) en de andere helft als fooi voor de bemanning. Om even aan te geven om wat voor toeristen het gaat: De vorige kaarten gingen voor 9000 euro per stuk van de hand……. (exclusief lijst ;) )

Met mijn experimenten gaat ook alles zijn gangetje. Ik heb eindelijk ook een Sneeuwstormvogel te pakken kunnen krijgen en een heel mooi sample kunnen nemen. Verder zijn op dit moment de eieren aan het uitkomen dus nu breekt echt de drukke tijd aan…. Verder hebben we hier ook nieuwe buren gekregen. De Ellies zijn aan het verhuizen, het worden er steeds minder wat wel prettig is in de nacht. Maar nu hebben we de Furries naast ons wonen. Niet zo luidruchtig maar wel een stuk vervelender. Deze zijn namelijk nogal bijterig dus je moet goed opletten waar je loopt. De Fur Seals zijn, net als de Ellies, ook allemaal gefrustreerde mannetjes die het niet hebben kunnen maken als haremhouder op South Georgia en nu met tienduizenden de eilanden komen bevolken om alles lekker op elkaar kunnen afreageren. Maar ja, ik vind ze wel leuk en ik zal proberen er een paar mooie foto’s van te schieten.

Nou dit was het weer. De hartelijke groeten en tot de volgende keer,
Ruben